Παρακολουθώντας πρόσφατα ένα παιχνίδι καλαθοσφαίρισης (όχι πολύ ενδιαφέρον είναι η αλήθεια) παρατήρησα κατά την διάρκεια του timeout στις πινακίδες του γηπέδου ένα μήνυμα να περνάει περιοδικά – σε έντονο πορτοκαλί φόντο: “Ένα δίκτυο ενέργειας για όλους – deddie.gr”. Το μήνυμα δημιούργησε στο μυαλό μου διάφορους αυθόρμητους συνειρμούς.
Ο πρώτος πήγασε από την φράση “για όλους”. Θετικός συνειρμός γιατί υποβάλει την ιδέα της συμπεριληπτικότητας που είναι τόσο της μόδας τελευταία. “Όλοι μαζί θα προχωρήσουμε”, “κανείς δεν θα μείνει πίσω”, “Όλοι έχουμε δικαίωμα – και κυρίως οι ευάλωτοι – σε ένα δίκτυο ενέργειας” και τα παρόμοια. Ειδικά το τελευταίο με έκανε να νοιώσω ένα γλυκό αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς γιατί αισθάνομαι κάπως ευάλωτος αυτή την περίοδο.
Αμέσως μετά όμως ήρθε ο δεύτερος συνειρμός. “Ένα δίκτυο”. Αυτό δεν μου ακούστηκε και πολύ καλό . Ένα; Γιατί μόνο Ένα; Γιατί όχι δύο ή περισσότερα ώστε να έχω επιλογή; Ώστε αν τύχει αυτό το ένα να είναι χαμηλής ποιότητας ή κάπως ακριβό σε σχέση με τις υπηρεσίες που προσφέρει να μπορώ να επιλέξω ένα εναλλακτικό;
Μετά το τέλος του αγώνα, έχοντας ηρεμήσει από την (ελαφριά) έξαψη του παιχνιδιού, επανήλθαν οι σκέψεις για την διαφήμιση του ΔΕΔΔΗΕ υπό το φως πλέον λογικής επεξεργασίας.
Κατανόησα ότι το “Ένα Δίκτυο” είναι ίσως αναπόφευκτο. Δεν είναι τεχνικά εφικτό να έχω επιλογή δικτύου (όπως έχω στο κινητό τηλέφωνο). Αν όμως είναι έτσι ποιος λόγος υπάρχει να μου το θυμίζουν; Όταν η εναλλακτική είναι Κανένα Δίκτυο; Είναι δυνατόν να υπάρχει δίκτυο μόνο για μερικούς και όχι για όλους; (με την προϋπόθεση ότι πληρώνουν!). Και το χειρότερο. Αισθάνθηκα άσχημα όταν σκέφτηκα ότι την δαπάνη για την διαφήμιση αυτή την πληρώνουν τελικά αυτοί στους οποίους απευθύνεται. Γιατί ενώ για ένα άλλο αγαθό την πληρώνουν αυτοί που τελικά θα το αγοράσουν, για τον ΔΕΔΔΗΕ δεν υπάρχει επιλογή – ό ίδιος το λέει “Ένα δίκτυο για όλους” – αν δεν σας αρέσει πρόβλημα σας.
Υποπτεύομαι ότι το πρόβλημα της δαπάνης για διαφήμιση (και χορηγίες από ότι μαθαίνω σε ποδοσφαιρικές ομάδες) το λύνει ο έλεγχος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας όταν εγκρίνει το “Απαιτούμενο έσοδο” του ΔΕΔΔΗΕ. Ότι δηλαδή η δαπάνη για διαφήμιση δεν περιλαμβάνεται στο έσοδο αυτό και τελικά επιβαρύνει τα κέρδη των μετόχων του ΔΕΔΔΗΕ (της παρούσας κυβέρνησης και των πρόσφατα εισελθόντων Αυστραλών επενδυτών).
Η μήπως η υποψία μου είναι λάθος; Να ένα ερώτημα προς την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Αναμένουμε με ενδιαφέρον την απάντηση.
