Οι παρεμβάσεις του Υπουργού Ενέργειας στην αγορά ρεύματος είναι λανθασμένες. Ακόμα χειρότερες είναι οι παραλήψεις του. Συγκεκριμένα:
Ο κύριος Υπουργός με τα χρωματιστά τιμολόγια προσπαθεί να λύσει το λάθος (στη πραγματικότητα ανύπαρκτο) πρόβλημα. Διατείνεται ότι προσπαθεί να αντιμετωπίσει την σύγχυση των καταναλωτών αλλά το πρόβλημα είναι η μετάβαση σε ένα νέο καθεστώς όπου δεν θα υπάρχουν (οριζόντιες και γενναιόδωρες) επιδοτήσεις.
Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι το πρόβλημα ήταν η σύγχυση, το έκανε χειρότερο. Η βασική ιδέα για την μετάβαση ήταν ορθή και το μήνυμα στο κοινό θα μπορούσε να είναι απλούστατο: “Δεν αλλάζει τίποτα από 1/1/24 σε σχέση με αυτό που ξέρατε από τον 8/22. Απλώς έχετε πλέον την πρόσθετη επιλογή να διαλέξετε και άλλα προϊόντα που θα προσφέρουν οι Πάροχοι”. Αναρωτιέται κανείς λοιπόν ποια ήταν η πρόθεση του Υπουργού να ανακοινώσει χρώματα και μαθηματικές φόρμουλες. Βελτίωση της διαφάνειας στην αγορά ή σκόπιμη παραπλάνηση και δημιουργία σύγχυσης στους καταναλωτές – για την οποία κατηγορεί τους παρόχους κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια; Το αποτέλεσμα πάντως είναι εμφανές. Θέλοντας ή μη ο Υπουργός προσπάθησε – και πέτυχε ως ένα βαθμό – να υποβαθμίσει τα άσχημα νέα του τέλους των επιδοτήσεων δίνοντας έμφαση σε αλλαγές που δεν του ζητήθηκαν ούτε χρειάζονταν.
Το χειρότερο όμως είναι – όπως συνήθως στις πράξεις των πολιτικών – όχι αυτό που έκανε αλλά αυτό που παρέλειψε να κάνει. Η βασική του υποχρέωση ως πολιτικός είναι να εξασφαλίζει – εφόσον έχουμε αποφασίσει να έχουμε αγορά στο ρεύμα – ότι η αγορά αυτή λειτουργεί με τον σωστό τρόπο. Δηλαδή ότι υπάρχει ανταγωνισμός. Στην Ελλάδα η λέξη ανταγωνισμός στην λιανική ρεύματος είναι ανέκδοτο. Μετά από 23 χρόνια “ελεύθερης αγοράς”, το 75% περίπου των καταναλωτών εξακολουθεί να εξυπηρετείται από την Κρατική Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (την γνωστή ως ΔΕΗ) – και αυτό δεν έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Η χώρα – ουραγός πλέον στην ΕΕ- βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον Τρίτο κόσμο. Προκαλεί θυμηδία η ρητορική του Υπουργού ότι με τα χρωματιστά του τιμολόγια και τις πολύπλοκες φόρμουλες “ενισχύει τον ανταγωνισμό”. Στην πράξη η ΚΕΗ “σχεδίασε” τα τιμολόγιά της έτσι ώστε – τουλάχιστον τον Γενάρη- να μην φανεί η απουσία της επιδότησης. Καλύπτοντας βραχυπρόθεσμα το πραγματικό πρόβλημα του Υπουργού.
Μηδέν στα δύο λοιπόν ο κύριος Υπουργός. Τουλάχιστον από την σκοπιά κάποιου του οποίου το προσωπικό συμφέρον τυχαίνει – ίσως πρόσκαιρα- να ταυτίζεται με το κοινό συμφέρον.
