Όταν ο κύριος Υπουργός ΠΕΝ τον περασμένο Δεκέμβριο ανακοίνωσε ότι ο ΔΕΔΔΗΕ θα καταμετρά πλέον σε μηνιαία βάση όλους τους καταναλωτές έτσι ώστε να μειωθούν οι ρευματοκλοπές, εκτίμησα ότι αυτό θα χρειαστεί περίπου 2.500 περισσότερους καταμετρητές και θα κοστίσει 45 εκατομμύρια τον χρόνο. Τέσσερεις μήνες μετά, εξακολουθώ να εκτιμώ ότι η απόφαση αυτή είναι επιχειρηματικά παράλογη και μοιάζει με σταλινικού τύπου πρόσταγμα για να πιαστούν οι στόχοι του πεντάχρονου. Αναθεωρώ όμως, στην βάση άτυπης έρευνας που έκανα στο μεταξύ, την εκτίμηση του κόστους προς τα κάτω*. Στα 15 εκατομμύρια ετησίως και τον αναγκαίο πρόσθετο αριθμό ατόμων (σε ισοδύναμο πλήρους απασχόλησης) σε περίπου 1.000.
Έχω όμως τη πεποίθηση ότι οι αρμόδιοι του ΔΕΔΔΗΕ (που, εκτός ίσως από τον πολιτικά διορισμένο Διευθύνοντα Σύμβουλο, ξέρουν κατά τεκμήριο την δουλειά τους) θα εφαρμόσουν την σταλινικού χαρακτήρα υπουργική επιταγή με ορθολογικό τρόπο.
Πρώτα θα θυμηθούν τον νόμο του Pareto. Που λέει ότι μόνο το 20% των πελατών είναι “ύποπτοι” για το 80% των περιπτώσεων ρευματοκλοπής. Αυτό το ξέρουν και το έχουν άλλωστε ανακοινώσει επίσημα. Το 20% των καταναλωτών είναι οι μικρές επιχειρήσεις και σ’ αυτούς ακριβώς εστιάζεται το πρόβλημα. Ο ΔΕΔΔΗΕ λοιπόν θα αγνοήσει – και καλά θα κάνει – τους οικιακούς καταναλωτές. Όπως οι σοβιετικοί προκάτοχοί του θα προσποιηθεί ότι τους καταμετρά μηνιαίως και αυτοί θα προσποιηθούν ότι συναντούν τον καταμετρητή τους μια φορά τον μήνα (ενθυμούμενοι να εισάγουν ηλεκτρονικά την μηνιαία τους μέτρηση μέσω του διαδικτύου- δυνατότητα που πλέον προσφέρουν όλοι οι Πάροχοι – και ο ίδιος ο ΔΕΔΔΗΕ!)
Αλλά και το 20% των πελατών είναι μεγάλος αριθμός – περίπου 1,5 εκατομμύρια μετρητές. Αυτοί που κλέβουν είναι μια μειοψηφία. Οι αρμόδιοι τους ΔΕΔΔΗΕ, πριν εξαπολύσουν τους καταμετρητές, θα προσπαθήσουν να περιορίσουν το πλήθος των μετρήσεων. Ο ΔΕΔΔΗΕ διαθέτει το ιστορικό των καταναλώσεων. Ένας έξυπνος αναλυτής, “βασανίζοντας ” τα δεδομένα μετρήσεων, θα μπορέσει σε ελάχιστο χρόνο να περιορίσει τους υπόπτους. Πτώση της κατανάλωσης από χρόνο σε χρόνο μεγαλύτερη από 50%; Κατανάλωση μικρότερη από 50% σε σχέση με ομοειδείς επιχειρήσεις στην γειτονιά τους;
Ακόμα και μετά την επέμβαση του αναλυτή όμως, ο αριθμός των “υπόπτων” θα εξακολουθεί να είναι μεγάλος. Τα στελέχη του ΔΕΔΔΗΕ θα αντιγράψουν λοιπόν μια σελίδα από τις διαδικασίες δειγματοληψίας που εφαρμόζουν όταν ελέγχουν τα δικά τους οικονομικά οι εξωτερικοί ελεγκτές. Με στόχο να περιοριστεί ο αριθμός των προς έλεγχο μετρητών στα επίπεδα των 1.000 (;) τον μήνα – συνολικά σε όλη την επικράτεια.
Γιατί ο ΔΕΔΔΗΕ, έχοντας στοχεύσει σε μικρότερο αριθμό περιπτώσεων, δεν θα κάνει πλέον καταμέτρηση άλλα έλεγχο μετρητών. Που δεν θα γίνεται από καταμετρητές (όπως σήμερα και μάλιστα υπαλλήλους εργολάβων στο 80% των περιπτώσεων) αλλά από προσεκτικά επιλεγμένους τεχνικούς (έμπιστους μόνιμους υπαλλήλους του). Οι οποίοι θα διεξάγουν τους ελέγχους οργανωμένοι σε συνεργεία αποτελούμενα από δύο τεχνικούς εξοπλισμένους κατάλληλα (με τεχνητά φορτία κλπ.). Για να γίνουν 1.000 έλεγχοι τον μήνα (διάρκειας 1 ώρας καθένας) θα χρειαστούν για όλη την επικράτεια ένας αριθμός τεχνικών που δεν θα υπερβαίνει τους 40 (οι οποίοι θα εναλλάσσονται στην ελεγκτική δραστηριότητα τακτικά).
Οι τεχνίτες αυτοί (οι “Ράμπο” του ΔΕΔΔΗΕ) όχι μόνο θα επιλέγονται και θα αξιολογούνται με αυστηρά κριτήρια αλλά θα έχουν και σημαντικά οικονομικά κίνητρα αν κάνουν καλά την δουλειά τους. (Θα τους αποδίδεται μέρος του μπόνους που ήδη έχει θεσμοθετηθεί να δίνει η ΡΑΑΕΥ στον ΔΕΔΔΗΕ για την μείωση των ρευματοκλοπών!)
Αυτό μας φέρνει και στο τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό ερώτημα: Υπάρχουν μετρήσιμοι στόχοι; Έχει υπολογιστεί το κόστος της επίτευξής τους; Πότε θα αναφέρονται και θα δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα της προσπάθειας; Αναμένουμε με κομμένη την ανάσα.
* Γατί υπερεκτίμησα το κόστος; Γιατί βασίστηκα στην μελέτη που υπέβαλε ο ΔΕΔΔΗΕ στην ΡΑΑΕΥ για το έργο των “έξυπνων μετρητών”. Όπου παρουσίαζε ως ετήσιο κόστος καταμέτρησης ένα ποσό της τάξεως των 13 εκατομμυρίων ευρώ (ποιος ξέρει πως και γιατί το υπολόγιζε αυτό!)
