Το κράτος, εκπροσωπούμενο από τον κύριο Υπουργό ΠΕΝ, εμφανίζει συμπτώματα πανικού. Προβαίνει σε δηλώσεις και υπόσχεται ότι θα λάβει αποφάσεις για να προστατεύσει τον λαό από τις τιμές του ρεύματος που αυξάνονται. Αποφάσεις που είναι ανορθολογικές, άδικες, αποπροσανατολιστικές και δίνουν λάθος κίνητρα στους καταναλωτές και στους Παραγωγούς. Κυρίως όμως είναι άχρηστες.
Η αγορά ρεύματος αποδεικνύει ότι είναι άχρηστες. Ήδη ένας Προμηθευτής ανακοίνωσε ότι θα διατηρήσει τις τιμές του για τον Αύγουστο σταθερές (θα επιδοτηθούν άραγε οι πελάτες του;) και αναμένεται ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι. Είτε ακολουθώντας το παράδειγμά του είτε προσφέροντας ελκυστικά σταθερά τιμολόγια.
Ο Προμηθευτής αυτός κάνει απλώς την δουλειά του ως Προμηθευτής. Κατανοεί (ευτυχώς) ότι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει είναι να εξομαλύνει την μεταβλητότητα των τιμών για τους καταναλωτές. Από την αρχή της χρονιάς, με την ταχύτατη πτώση της τιμής του φυσικού αερίου (και την βοήθεια του δεσπόζοντα παρόχου στην αγορά) έχει απολαύσει υψηλότατα επίπεδα μικτού κέρδους (πάνω από 20% κατά την εκτίμηση του allazorevma.gr). Αποφασίζει συνεπώς ορθολογικά να θυσιάσει ένα μέρος των κερδών αυτών, γνωρίζοντας (ή εκτιμώντας) ότι το φαινόμενο είναι προσωρινό. Δεν θα βάλει σε κίνδυνο την συνολική κερδοφορία του και συγχρόνως θα βοηθήσει να διατηρηθεί (ή και να αυξηθεί) η πελατειακή του βάση.
Είναι σημαντικό οι πολίτες να κατανοήσουν ότι η πολιτική απόφαση (που έχει ληφθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης) να χρησιμοποιήσουμε τον θεσμό των αγορών στο ρεύμα υπονομεύεται συστηματικά από το ελληνικό κράτος – δηλαδή από τους πολιτικούς μας ηγέτες. Για τους οποίους κριτήριο για την λήψη των αποφάσεων δεν είναι το γενικό καλό αλλά ο φόβος του πολιτικού κόστους.
Η μόνη ευθύνη που έχει το κράτος είναι να θέτει κανόνες ώστε η αγορά να λειτουργεί ομαλά. Η αγορά λειτουργεί ομαλά όταν υπάρχουν τα κατάλληλα κίνητρα (ή αντικίνητρα) στους συμμετέχοντες ώστε, προσπαθώντας ο καθένας να μεγιστοποιήσει το προσωπικό του όφελος να καταλήγει (χωρίς καν να έχει την πρόθεση) – να εξυπηρετεί το κοινό καλό. Είναι αυτό που ονομάζουμε υγιής ανταγωνισμός.
Ο Υπουργός όχι μόνο αδιαφορεί για την ύπαρξη αλλά φαίνεται ότι επιδιώκει την ανυπαρξία ανταγωνισμού στην αγορά. Από την άλλη μεριά αρκεί ο λιγοστός (σχεδόν σε επίπεδο δυοπωλίου) ανταγωνισμός για να εξομαλύνει την μεταβλητότητα στην αγορά αγνοώντας την Υπουργική επιδότηση. Η οποία κινδυνεύει να γελοιοποιηθεί, δεδομένου ότι οι τιμές της χονδρικής φαίνεται να επανέρχονται σε πιο χαμηλά επίπεδα καθιστώντας την ανάγκη επιδότησης αμελητέα – μέχρι και μηδενική.
