Με το αναμενόμενο πνεύμα αυτοελέγχου, συνοδευόμενο από ένα μίγμα υποκρισίας και τάσης για αυτοχειριασμό. Και λίγη τύχη. Στο Πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η παραγωγή ηλεκτρισμού στην Γερμανία τα δύο χρόνια της κρίσης 2021 και 2022. Ποιες είναι οι βασικές παρατηρήσεις;
Πρώτα η υποκρισία. Η παραγωγή ρεύματος από άνθρακα και λιγνίτη είναι σημαντικά αυξημένη το ’22 έναντι του ’21 και αποτέλεσε το 32% της συνολικής (έναντι του 28% το ’21).
Η αύξηση αυτή αντιστάθμισε την τάση για αυτοχειριασμό. Την δραματική πτώση της παραγωγής από πυρηνική ενέργεια κατά 50% σε σχέση με το 2021. Σε συνδυασμό με την μείωση της χρήσης του φυσικού αερίου για την παραγωγή ρεύματος, η απουσία των δυο αυτών πηγών δημιούργησε ένα χάσμα 48 Τεραβατωρών στην παραγωγή (Η Γερμανία δεν εισάγει πλέον φυσικό αέριο από την Ρωσία).
Το χάσμα αυτό αντιμετωπίστηκε με τον άνθρακα και τον λιγνίτη, σε συνδυασμό με τον αέρα και τον ήλιο που συνολικά αύξησαν την παραγωγή τους κατά 18 και 20 Τεραβατώρες αντίστοιχα μέσα στο 2022. Οι υπόλοιπες 10 Τεραβατώρες που έλλειψαν δεν ζητήθηκαν να παραχθούν – οι Γερμανοί τις εξοικονόμησαν. Η τύχη βοήθησε την παραγωγή από ήλιο και αέρα γιατί το 2022 υπήρξαν καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες από το 2021 – χρονιά που η συνολική παραγωγή από ΑΠΕ είχε μειωθεί σε σχέση με το 2020.
Πως συγκρίνονται οι εξελίξεις αυτές με τα συμβαίνοντα στην χώρα μας; Καμία υποκρισία – πίστη στην πράσινη μετάβαση, αυξημένη χρήση του φυσικού αερίου πάνω από το 40% της παραγωγής, μείωση της λιγνιτικής παραγωγής. Πονάνε μωρέ Μανωλιό τα παλληκάρια;