Ο εθνικός στόχος είναι να συγκλίνουμε με τη Ευρώπη – γιατί ανησυχούμε ότι μείναμε πίσω. Ακούγεται ως μαύρο ανέκδοτο λοιπόν ότι πράγματι συγκλίνουμε αλλά .. από την ανάποδη. Για παράδειγμα στις τιμές του ρεύματος*. Στον πίνακα δεξιά παρακάτω παρατηρούμε ότι ένας αδρανής Έλληνας καταναλωτής – που έχει μείνει στο πράσινο τιμολόγιο – πληρώνει περίπου την ίδια τιμή για το ρεύμα του όσο ο ενεργός Γερμανός καταναλωτής που έχει επιλέξει το φθηνότερο τιμολόγιο στην αγορά . Παρά το ότι ο Έλληνας καταναλωτής έχει πολύ μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα από τον Γερμανό.
Αλλά και η σύγκριση μεταξύ δυο ενεργών καταναλωτών είναι απογοητευτική: 24 λεπτά ο Γερμανός – 20 λεπτά ο Έλληνας. Πριν την κρίση τα αντίστοιχα νούμερα ήταν 31 για τον Γερμανό έναντι 16 για τον Έλληνα.
Στο Πίνακα αριστερά παρακάτω παρουσιάζεται η ποσοστιαία κατανομή της δαπάνης για ρεύμα στις διάφορες συνιστώσες της. Αξίζει να προσεχθεί η πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή των ανταγωνιστικών χρεώσεων στην Ελλάδα (Προμήθεια) που δεν εξουδετερώνει την σημαντική διαφορά στον ΦΠΑ (6% στην Ελλάδα, 19% στην Γερμανία) που επιβαρύνει τον Γερμανό καταναλωτή.
*Η πηγή των στοιχείων της Γερμανικής αγοράς είναι το Stromreport. Τα στοιχεία της ελληνικής αγοράς έχουν αντληθεί από τον Δείκτη τιμών του allazorevma.gr
